Հայերեն 
EnglishՆԵՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆ
«Որովհետև, եթե թշնամին ինձ նախատինք տար, կհամբերեի, և եթե ինձ ատողը պարծենար ինձ վրա, կթաքնվեի նրանից: Բայց դու ինձ հավասար մարդ ես` իմ սրտակիցը և իմ բարեկամը: Որ մենք իրար հետ քաղցրությունով խորհուրդ էինք անում և Աստծո տունն էինք գնում ամբոխի հետ» (Սաղ մոս 55.12-14):
Նախաբան
Առաջին անգամ ես մտածեցի վիրավորանքի թեմայով գիրք գրելու մասին, երբ ինքնաթիռում էի, որը թռիչք էր կատարում Ֆրանսիայից դեպի Կենտրոնական Աֆրիկայի պետություններից մեկը: Ես թռչում էի առաջին կարգով` մոտավորապես տասնհինգ այլ ուղևորների հետ: Մենք արդեն զբաղեցրել էինք մեր տեղերը ինքնաթիռում, և մինչև թռիչքը, ուղեկցորդուհիներն ըմպելիքներ էին մատուցում մեզ: Մի կին նարնջի հյութ խնդրեց ուղեկցորդուհուց, բայց, փոխարենը, արքայախնձորի հյութ ստացավ: Նա այնքան բարկացավ` տեսնելով արքայախնձորի հյութը, որ սկսեց վիրավորական խոսքեր ասել ուղեկցորդուհուն, իսկ այնուհետև արքայախնձորի հյութն ամբողջությամբ լցրեց նրա երեսին: Ուղեկցորդուհին նույնիսկ չհասցրեց բացատրություն տալ իր սխալմունքի համար: Այդ մասին տեղեկացավ գլխավոր ուղեկցորդը, և, իհարկե, ինքնաթիռի կապիտանը: Վերջինս որոշեց թույլ չտալ, որ իր թռիչքի ընթացքում նման բաներ տեղի ունենան: Նա զանգահարեց անվտանգության ծառայողներին` պատվիրելով իջեցնել այդ կնոջն ինքնաթիռից: Այդ ժամանակ, գիտակցելով իր անզուսպ վարքի հետևանքները, կինը