Հիմքեր

ԳԼՈՒԽ 1

Հիմքեր

Ցանկացած կառույցի առաջին և ա մենակարևոր բաղկացուցիչը հիմքն է։ Լավ հիմքով կառույցը կարող է հազարավոր մետրեր վեր խոյանալ։ Հիմքով է որոշվում՝ ամուր է շինությունը, թե ոչ։ Ձեր կյանքը, ինչ-որ իմաստով, Աստծո շինվածքն է։ Դուք գլուխգործոց եք՝ նախագծված Աստծո կողմից՝ այս աշխարհին հայտնելու Նրա ճանապարհները (տե՛ս Եփեսացիների 2.10)։ Սուրբ Գիրքը հաճախ է համեմատում մեր կյանքերը շինության հետ։

«Միասին մենք Նրա տաճարն ենք՝ կառուցված առաքյալների և մարգարեների հիմքի վրա։ Իսկ անկյունաքարը Հիսուս Քրիստոսն է։ Մենք զգուշությամբ միավորված ենք Նրանում՝ դառնալով սուրբ տաճար Տիրոջ համար» (Եփեսացիների 2.20,21, NLT)։

«...Դուք Աստծո շինվածքն եք։ Ինձ տրված Աստծո շնորհքի չափով փորձառու շինարարի նման հիմք դրեցի։ Եվ հիմա ուրիշները կառուցում են այդ հիմքի վրա։ Միայն թե այս հիմքի վրա կառուցողը պետք է շատ զգույշ լինի» (Ա Կորնթացիների 3.9,10, NLT)։

«Բայց դուք, սիրելինե՛ր, ձեր անձերը ձեր սուրբ հավատքի [հիմքի] վրա կառուցե՛ք [շարունակաբար առա՛ջ ընթացեք և շինության պես ավելի ու ավելի վե՛ր խոյացեք]» (Հուդա 20, AMPC)։

Մի առիթով ես և Լիզան ընթրում էինք մեր ընկերների տանը, երբ պատին հատակից դեպի առաստաղը ձգվող խոշոր ճաքեր նկատեցինք։ Հետաքրքրությունից դրդված՝ հարցրի, թե ինչպես են այդ ճաքերն առաջացել, ինչին մեր ընկերները վրդովված պատասխանեցին, որ տան հիմքը լավ չի դրվել, քանի որ շինարարը խնայողաբար է օգտագործել նյութերը։ Ցավոք, խնդիրը լուծելը շատ թանկ և ժամանակատար գործընթաց էր։ Այդ պահից ի վեր խոր գիտակցեցի ամուր հիմք ունենալու կարևորությունը։ Հիմքի կառուցումը շինարարության գործընթացի ամենից հրապուրիչ մասը չէ, սակայն ամենակարևորն է։ 

նանշանավոր ճարտարապետական կառույցներից է։ Դրա շինարարությունը սկսվել է 1173 թվականից։ Այն նախագծվել է որպես 185 ոտնաչափ բարձրությամբ շրջանաձև զանգակատուն։ Աշտարակը կառուցված է սպիտակ մարմարից, ունի ութ հարկ՝ ներառյալ զանգերը։ Այդուհանդերձ, բազմաթիվ զբոսաշրջիկներ ավելի շատ գալիս են տեսնելու շինության՝ ի սկզբանե չնախագծված թեքությունը, քան գեղեցիկ ռոմանական ճարտարապետությունը։

Տարվա ցանկացած օր, անկասկած, կարելի է տեսնել զբոսաշրջիկների լուսանկարվելիս՝ ստանալու հայտնի նկարը՝ ձեռքերը պարզած դեպի մեծ թեքություն ունեցող աշտարակն այնպես, ասես իրենք են պահում այն ընկնելուց։ Հիմա սա զվարճալի տեսարան է զբոսաշրջիկների համար, սակայն վստահ եմ, որ նախագիծը հեղինակած ճարտարապետի համար զվարճալի չի եղել։

Շինարարության հինգերորդ տարում շինարարները հասել էին նախագծված ութ հարկերից երրորդին, երբ շինության հիմքը հողի վրա սկսել է թեքվել։ Աշտարակը անմտորեն կառուցել էին կավի, ավազի և խեցիների խառնուրդից, ինչի հետևանքով այն նկատելիորեն ծռվել էր։ Շինարարական աշխատանքներն անվտանգ շարունակելու անհնարինությունը հանգեցրեց դրանց գրեթե հարյուրամյա դադարին։

Իվերջո, շինարարությունը շարունակվեց և ավարտին հասցվեց 1372 թվականին։ Ժամանակի ընթացքում վերակառուցման լայնածավալ աշխատանքների արդյունքում ինժեներներին հաջողվեց կայունացնել աշտարակը, սակայն թեքությունը երբեք չի հաջողվի շտկել։ Ակնհայտ է, որ առանց ամուր հիմքի ոչ մի շինություն չի կարող ուղիղ մնալ. ճաքերն ու թեքությունն իհայտ կգան ժամանակի ընթացքում։ Նույնը վերաբերում է մեր կյանքերին Քրիստոսի մեջ։

ՀԻ­ՍՈՒ­ՍՆ Է ՄԵՐ  ՀԻՄ­ՔԸ

«Ուստի, ահա թե ինչ է ասում Ինքնիշխան Տերը. «Տեսե՛ք, Ես եմ Երուսաղեմում դնում հիմքի քարը՝ ամուր և փորձված։ Այն պատվական անկյունաքար է, որի վրա կառուցելն ապահով է։ Ով հավատա, չի սասանվի»» (Եսայի 28.16, NLT):  

Այն հիմքը, որի մասին խոսում է Եսային, ոչ այլ ոք է, քան Հիսուս Քրիստոսը։ Ինչպես տեսանք, հիմքի որակը խիստ կարևոր է կառույցի կայունության և երկարակեցության համար։ Հիմքի այն քարը, որի մասին Տերը խոսել է Եսայու միջոցով, փորձված քար է։ Ինչոր բան փորձարկել նշանակում է միջոցներ ձեռնարկել՝ ստուգելու որակը և հուսալիությունը, հատկապես նախքան այն շահագործման հանձնելը։ Այն, ինչ չենք փորձարկել, չենք կարող վստահությամբ գործածել:

Ամեն տարի ես հազարավոր մղոններ ճամփորդում եմ օդանավով։ Եվ լիակատար վստահությամբ եմ ոտք դնում օդանավ, քանի որ գիտեմ՝ օդանավերը մինչև շահագործման հանձնելը փորձարկվում են խստապահանջ նորմերով։ Այս ստուգում­ներն արվում են՝ սկսած վաղ նախագծման փուլերից՝ ապահովելու որակյալ և հուսալի փոխադրում ուղևորների համար դեպի աշխարհի ցանկացած կետ։ 

Հիսուսը բոլոր առումներով փորձվեց և չձախողվեց։ Եբրայեցիների թղթի հեղինակն ասում է. «Աստված, Ում կողմից և Ում միջոցով ամեն բան ստեղծվեց, ընտրեց շատ որդիների փառքի մեջ տանել։ Եվ դրա միակ արդար ճանապարհն էր Հիսուսին Նրա իսկ չարչարանքների միջոցով կատարյալ առաջնորդ կարգելը, քանի որ միայն Նա կարող էր նրանց փրկության առաջնորդել» (Եբրայեցիների 2.10, NLT)։ Ահա թե ինչու Հիսուսը ոչ միայն ընտիր, այլև ապահով Հիմք է, Որի վրա կարելի է կառուցել։

Հիսուսի մասին խոսելիս Պետրոս առաքյալը հաստատում է Եսայու մարգարեությունը. «Դուք գալիս եք Քրիստոսի մոտ, Ով Աստծո տաճարի կենդանի անկյունաքարն է... Իսկ Դուք կենդանի քարեր եք, որոնցով Աստված կառուցում է Իր հոգևոր տաճարը... Ինչպես Սուրբ Գիրքն էլ ասում է. «Ահա անկյունաքար եմ դնում Երուսաղեմում՝ ընտրված մեծ պատվի համար, և Նրան հավատացողը չի ամաչի»» (Ա Պետրոս 2.4-6, NLT)։ Պողոս առաքյալը համաձայնում է թե՛ Եսայու և թե՛ Պետրոսի հետ։ Նա գրել է. «Որովհետև ոչ ոք ուրիշ հիմք չի կարող դնել, քան այն, որ դրված է, որը Հիսուս Քրիստոսն է» (Ա Կորնթացիների 3.11, NLT):

Հիսուսն է մեր հաստատուն Հիմքը։

Այժմ, երբ անդրադարձել ենք, թե ինչ է Սուրբ Գիրքն ասում Հիսուսի մասին՝ որպես մեր Փրկչի, թե՛ Հին և թե՛ Նոր կտակարաններում, եկե՛ք քննենք, թե Ինքը՝ Հիսուսն ինչ է ասել։ Մատթեոսի Ավետարանի 16-րդ գլխում Հիսուսը գնում է Փիլիպպյան Կեսարիա և աշակերտներից հարցնում. «Մարդիկ ինձ համար ո՞վ են ասում, որ Մարդու Որդին լինի» (խոսք 13): 

Աշակերտներից մի քանիսը արագ պատասխանեցին։ Նրանց պատասխանն էր. «Ոմանք ասում են՝ Հովհաննես Մկրտիչը, ոմանք՝ Եղիան, ոմանք՝ Երեմիան, իսկ ոմանք ասում են, թե՝ մարգարեներից մեկը» (խոսք 14)։ Այն բանից հետո, երբ աշակերտները պատմեցին, թե մարդիկ ինչ էին ասում Իր մասին, Հիսուսը նայեց նրանց և ուղիղ հարց տվեց. «Իսկ դո՞ւք ինչ եք ասում Ինձ համար, Ո՞վ եմ» (խոսք 15)։ 

Վստահ եմ, որ այս հարցը շանթեց նրանց սրտերը և շփոթմունքի մեջ թողեց. չգիտեին ինչ պատասխանել։ Այս տղամարդիկ, որոնք այդքան անհամբերությամբ հնչեցրին ուրիշների պատասխանները, այժմ լուռ էին։ Այս առերեսման հետ մեկտեղ նրանք գիտակցում էին, որ պատասխան չունեին՝ բացի այն իրողությունից, որ ուրիշների մտքերով և կարծիքներով էին ապրում՝ փոխարենը իրենց սրտերը հաստատելու այն ճշմարտության վրա, թե իրականում Ով էր Հիսուսը։ 

Սիմոնը, որին Հիսուսը վերանվանել էր Պետրոս, աշակերտներից միակն էր, որ կարողացավ ի սրտե պատասխանել այդ հարցին։ Նա համարձակությամբ հռչակեց. «Դո՛ւ ես Քրիստոսը՝ կենդանի Աստծո Որդին» (խոսք 16)։ Ժպիտն ու փայլը աչքերում՝ Հիսուսը պատասխանեց. «Երանի՜ քեզ... որովհետև մարմինն ու արյունը չհայտնեցին դա քեզ, այլ Իմ Հայրը, որ երկնքում է» (խոսք 17)։ Թարգմանություններից մեկում ասվում է. «Իմ Հայրը գերբնական ձևով հայտնեց դա քեզ» (TPT):

Պետրոսի հայտնության աղբյուրը Ինքը Աստված էր, ոչ թե մարդկանց կարծիքները։ Նա հայտնություն ստացավ անմիջականորեն Աստծուց։ Ահա թե ինչ նկատի ուներ Հիսուսը՝ ասելով. «Միակ ճանապարհը, որով մարդիկ կարող են Ինձ մոտ գալ, Իմ Հայրն է, Ով ուղարկել է Ինձ. Նա է դեպի Ինձ ձգում նրանց սրտերը, որ ընդունեն Ինձ... Մարգարեները գրել են. «Բոլորը սովորած կլինեն հենց Աստծուց»։ Եթե իսկապես լսում եք Հորը և անմիջականորեն Նրանից սովորում, ապա կգաք Ինձ մոտ» (Հովհաննես 6.44,45, TPT)։

Ակներև է, որ Հիսուսի մասին ճշմարտության հայտնությունը պետք է արմատավորվի մեր սրտերում. «Եվ այս ճշմարտությունն այն մասին, թե Ով եմ Ես, կլինի այն ժայռը, որի վրա կկառուցեմ Իմ եկեղեցին՝ Իմ օրենսդրական ժողովը, և մահվան զորությունը չի կարողանա հաղթել նրան» (Մատթեոս 16.18, TPT): Հիսուսի մասին հայտնությունն այն հիմքն է, որի վրա եկեղեցին հաստատված է։ Եթե այս ճշմարտությունն ամուր տնկված չլինի մեզանում, մենք հեշտությամբ կտատանվենք հասարակության կարծիքների ալիքներից։

Մի օր Հիսուսը հայտնեց որոշ ճշմարտություններ, որոնք շփոթեցրին և գայթակղեցրին Նրա հետևորդներին, ինչի հետևանքով շատերը թողեցին Նրան։ Իսկ նրանց, ովքեր մնացին, այդ թվում Պետրոսը, Հիսուսը մարտահրավեր նետեց. « …Մի՞թե դուք էլ եք ուզում գնալ» ( Հովհաննես 6.67-68)։ Պետրոսը, որ հաստատված էր հայտնության իմացության վրա, պատասխանեց. « Տե՛ր, ո՞ւմ մոտ գնանք։ Հավիտենական կյանքի խոսքեր ունես Դու։ Եվ մենք հավատացինք ու ճանաչեցինք, որ Դու ես Քրիստոսը՝ կենդանի Աստծո Որդին» ( Հովհաննես 6.69,70): Պետրոսը եղավ օրինակ կայունության, որ հայտնությամբ հաստատված իմացությունից էր։ Երբ մյուսները հեռացան Հիսուսից, նա մնաց։ Նա համոզված էր, որ Հիսուսն Աստծո Որդին է, ինչը թույլ չտվեց, որ նա տատանվի։ Նա հիմնված էր հայտնության Ժայռի վրա։