Սուրբ Հոգու պարգևները

Սուրբ Հոգու պարգևները

Հատված Սուրբ գրքից՝ Ա Կորնթացիս 12.114

Առանցքային ճշմարտություն. Սուրբ Հոգու պարգևները տրված են եկեղեցու շինության համար: Պողոսը՝ Հոգուց ներշնչված, Կորնթոսի եկեղեցուն գրել է. «Բայց հոգևոր պարգևների համար, եղբայրնե՛ր, չեմ կամենում, որ չգիտենաք» (Ա Կորնթ. 12.1): Եթե Աստծո Հոգին Պողոսի միջոցով հայտնում էր, որ չէր ցանկանում` Կորնթոսի եկեղեցին չգիտենար հոգևոր պարգևների մասին, ապա, վստահ եմ, որ Նա չի ցանկանում դա նաև այսօրվա եկեղեցու համար: Եվ սակայն այս բաների վերաբերյալ կա ակնհայտ անտեղյակություն: Որոշ վայրերում մարդիկ առհասարակ ոչինչ չգիտեն դրանց մասին, անգամ այն, որ նման պարգևներ գոյություն ունեն: Նրանք կարծում են, թե պարգևները վերացել են: Այլ վայրերում որոշ բաներ գիտեն դրանց մասին, բայց նրանց այդ գիտելիքը խիստ սահմանափակ է:

Ա ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 12.1-14

1 Բայց հոգևոր պարգևների համար, եղբայրնե՛ր, չեմ կամենում, որ չգիտենաք։ 

2 Դուք գիտեք, թե երբ որ հեթանոս էիք, անձայն կուռքերի մոտ էիք տարվում, ինչպես որ առաջնորդվում էիք։

3 Նրա համար հայտնում եմ ձեզ, որ ոչ ոք չկա Աստծո Հոգով խոսող, որ Հիսուսին նզովյալ ասի, և ոչ ոք չի կարող Հիսուսին Տեր ասել, եթե ոչ Հոգով Սրբով։

4 Պարգևները զանազան են, բայց Հոգին նույնն է։

5 Եվ պաշտոնները զանազան են, բայց Տերը նույնն է։

6 Եվ ներգործությունները զանազան են, բայց Աստված նույնն է, որ ամենը ամենքի մեջ ներգործում է։

7 Բայց ամեն մեկին տրված է Հոգու հայտնությունը օգտի համար։

8 Որովհետև մեկին Հոգուց տրված է իմաստության խոսք, և ուրիշին՝ գիտության խոսք՝ նույն Հոգու չափով։

9 Մյուսին՝ հավատք՝ նույն Հոգով, ուրիշին՝ բժշկության պարգևներ՝ նույն Հոգով։

10 Ուրիշին՝ զորությունների ներգործություններ, և ուրիշին՝ մարգարեություն, ուրիշին՝ հոգիների ընտրություն, ուրիշին՝ այլևայլ լեզուներ, ուրիշին՝ լեզուների թարգմանություններ։

11 Բայց այս ամենը հենց միևնույն Հոգին է ներգործում՝ ամեն մեկին բաժանելով ինչպես կամենում է։

12 Ինչպես էլ մարմինը մեկ է և անդամ­ներ շատ ունի, և մեկ մարմ­նի բոլոր անդամ­ների շատ լինելով՝ մարմինը մեկ է, այսպես էլ Քրիստոսը։ 

13 Որովհետև մենք էլ ամենքս մեկ Հոգով մկրտվեցինք մեկ մարմին լինելու. թե՛ հրեաներ, թե՛ հույներ, թե՛ ծառաներ, թե՛ ազատներ, և ամենքս մեկ Հոգուց խմեցինք։

14 Որովհետև մարմինն էլ մեկ անդամ չէ, այլ շատ։

Ա Կորնթացիս թուղթը մեկ անձի ուղղված նամակ չէ. այն ուղղված է ամբողջ եկեղեցուն: Ոմանք կարծել են, թե այս խոսքերն ուղղված են ինչոր անձի, սակայն Պողոսն ամբողջ եկեղեցուն է ասում, որ նախանձավոր լինեն պարգևների նկատմամբ: Եվ երբ ամբողջ Մարմինը նախանձավոր լինի դրանց նկատմամբ, Հոգին ամեն մեկին կբաժանի այդ պարգևները, ինչպես Ինքն է կամենում: Այստեղ Պողոսը նկատի ունի՝ բոլորը չէ, որ ունենալու են բոլոր պարգևները. նա ասում է. «Որովհետեւ մեկին [ոչ բոլորին] Հոգուց տրված է իմաստության խոսք, և ուրիշին՝ գիտության խոսք...»: Ոմանք կտրել են այս խոսքերը համատեքստից և կարծել, թե Աստվածաշունչը անհատին է ասում, որ ցանկանա ունենալ բոլոր այս պարգևները: Իրականում Պողոսը եկեղեցուն է դիմում՝ որպես խմբի, որ նախանձավոր լինեն պարգևների նկատմամբ: Երբ եկեղեցին այդպես վարվի, Հոգին ամեն մարդու կբաժանի, ինչպես Ինքն է կամենում. ոչ թե ինչպես ես եմ կամենում կամ ինչպես դուք եք կամենում, այլ ինչպես Հոգին է կամենում: 

Հոգու պարգևները Հիսուսին Տեր են դավանում

Կորնթոսի եկեղեցին ուներ որոշ առանձնահատկություններ, որոնք այսօր չկան մեր մեջ: Պողոսն ասում է. «Դուք գիտեք, թե երբ որ հեթանոս էիք, անձայն կուռքերի մոտ էիք տարվում, ինչպես որ առաջնորդվում էիք»։ Այս մարդիկ նախկինում երկրպագում էին կուռքերի: Կուռքերին այդ երկրպագության ժամանակ նրանք, սխալ հոգուց դրդված, սխալ բաներ էին ասում: Եկեղեցու պատմությունից տեղեկանում ենք, որ նրանցից ոմանք, ովքեր մասնակցում էին քրիստոնեական հավաքներին, երբ Հոգին դրսևորում էր Իրեն, ինչոր բաներ էին ասում սխալ հոգու ազդեցությամբ: Ոմանք նույնիսկ ոտքի էին կանգնում ծառայության ժամանակ և ասում, որ Հիսուսը նզովված է: Պողոսն ասում է, որ երբ Սուրբ Հոգին է գործում, Նա Հիսուսին Տեր է դավանում (խ. 3): Եթե խոսքի պարգևներից որևէ մեկն է գործում, ապա, իհարկե, Սուրբ Հոգին կասի, որ Հիսուսն է Տերը: Պարգևներից որն էլ գործի, այն միշտ Հիսուսին է բարձրացնելու որպես Տեր, ոչ թե մարդկանց: Պարգևները ուշադրությունը կենտրոնացնում են ոչ թե մարդու, այլ Քրիստոսի վրա: «Նրա համար հայտնում եմ ձեզ, որ չկա Աստծո Հոգով խոսող, որ Հիսուսին նզովյալ ասի»: Կարող եք վստահ լինել, որ երբ ինչոր մեկը խոսքի պարգև է գործածում և Հիսուսին նզովյալ է ասում կամ որևէ կերպ Նրա դեմ խոսում, ապա այդ խոսքերի հեղինակը Սուրբ Հոգին չէ: Հետո Պողոսն ասում է, որ ոչ ոք չի կարող Հիսուսին Տեր կոչել առանց Սուրբ Հոգու: Նա նկատի ունի, որ եթե մարդը ճիշտ հոգուց դրդված է խոսում, ապա Հիսուսին Տեր կդավանի: Բավականաչափ հասկացողություն չունենալու պատճառով շատերը փորձում են պարգևը գործածել առանց Հոգու: Գուցե այդ պարգևը ժամանակ առ ժամանակ  դրսևորվել է նրանց կյանքերում, և նրանք կարծում են, թե արդեն ունեն դա և կարող են գործածել, երբ կամենան: Սակայն երբ այդպես են վարվում, վստահաբար խնդրի մեջ են հայտնվում՝ լայն բացելով իրենց սատանայական մոլորության համար: Երբ հեռանում ենք Խոսքից, սատանան է զբաղեցնում մեզ: 

Պարգևների զանազանությունը

Պողոսը շարունակում է՝ ասելով. «Պարգևները զանազան են...»: «Զանազան» բառը նշանակում է «տարբեր»: Այլ խոսքերով՝ Պողոսն ասում էր. «Կան տարբեր պարգևներ, սակայն Հոգին նույնն է: Կան տարբեր պաշտոններ, սակայն Տերը նույնն է: Եվ կան տարբեր ներգործություններ, սակայն նույն Աստված է ամենը ամենքի մեջ ներգործում»: Մասնավորապես այս խոսքի վերաբերյալ կան երկու տարբեր տեսություններ, և ես կարևորություն եմ տեսնում այդ երկու տեսություններում էլ: Տեսություններից մեկն այն է, որ տարբեր մարդկանց մեջ այդ պարգևները տարբեր կերպ են գործում: Ասում են, որ ներգործությունների տարբերությունը խոսում է այն մասին, որ տարբեր անհատների մեջ պարգևները ներգործում են տարբեր կերպ և ոչ միշտ նույն կերպ: Մյուս կողմից՝ կան մարդիկ, որոնք կարծում են, թե խոսքը պարգևների տարբերությունների մասին է, այսինքն՝ կան տարբեր պարգևներ, տարբեր պաշտոններ և տարբեր ներգործություններ: Նրանք ասում են, որ այստեղ Պողոսը երեք տարբեր բաների մասին է խոսում՝ ոչ միայն պարգևների: Նա խոսում է պարգևների, պաշտոնների և ներգործությունների մասին: «Բայց ամեն մեկին տրված է Հոգու հայտնությունը օգտի համար»։ Ուշադրությո՛ւն դարձրեք, որ նա պարգևները կոչում է «հայտնություն» (անգլերենից բառացի թարգմանված՝ «դրսևորում»). Հոգու հայտնությունը (դրսևորումը) օգտի համար է: Դրանք տրված են ամբողջ եկեղեցու օգտի համար, ոչ թե անհատի: Պողոսը շարունակում է՝ «Որովհետև մեկին Հոգուց տրված է իմաստության խոսք, և ուրիշին՝ գիտության խոսք...», և թվարկում է ինը պարգևները: 

Պարգևների երեք տեսակները

Ինը պարգևները նկարագրելու ամենահեշտ եղանակը հետևյալն է՝ դրանցից երեքը խոսքով են արտահայտվում, երեքը՝ գործով, իսկ մյուս երեքը բացահայտում են ինչոր բան: Խոսքով արտահայտվող երեք պարգևները կոչվում են խոսքի պարգևներ: Դրանք են մարգարեությունը, այլևայլ լեզուները և լեզուների մեկնությունը: Գործով արտահայտվող երեք պարգևները կոչվում են զորության պարգևներ: Դրանք են հավատքի պարգևը, հրաշագործությունները և բժշկությունների պարգևները: Նշված երրորդ պարգևի մասին խոսելիս հունարեն բնագրում միշտ գործածվում է հոգնակի թիվը. թե՛ «բժշկություն» և թե՛ «պարգև» բառերը հոգնակիով են նշվում՝ բժշկությունների պարգևներ (սա միշտ չէ, որ ճիշտ է թարգմանված Աստվածաշնչի «The King James» թարգմանությունում): «Բժշկության պարգև» ասվածը գոյություն չունի: Ինչոր բան բացահայտող պարգևները կոչվում են հայտնության պարգևներ: Դրանք են իմաստության խոսքը, գիտության խոսքը և հոգիների զանազանությունը: Այս պարգևները թվարկված են ըստ իրենց կարևորության: Հայտնության երեք պարգևներից լավագույնը իմաստության խոսքի պարգևն է: Զորության պարգևներից լավագույնը հավատքի պարգևն է: Խոսքի պարգևներից լավագույնը մարգարեության պարգևն է: Իհարկե, ցանկացած իրավիճակում լավագույնն այն պարգևն է, որն ամենաանհրաժեշտն է այդ պահին:

Անգիր. «Բայց հոգևոր պարգևների համար, եղբայրնե՛ր, չեմ կամենում, որ չգիտենաք»։ – Ա Կորնթ. 12.1­