Սուրբ Հոգին ձեր Ուսուցիչն է
Սուրբ Հոգին և հոգևոր աշխարհը իրողություն են, որը, եթե օգտագործենք Եբրայեցիս 5.11-ի արտահայտությունը, «դժվար է մեկնել»: Մարդկային բնությունն այնպիսին է, որ ծանրացնում է մեր լսողությունը, երբ անհրաժեշտ է լսել Սուրբ Հոգու ձայնը, հասկանալ Նրան և «հոսել» Նրա օծության մեջ: Միշտ չէ, որ մեզ հասկանալի է այն ամենը, ինչ Նա ասում է, և ժամանակ է պետք լսածը իմաստավորելու համար: Բայց Աստված ցանկանում է մեզ սովորեցնել հասկանալ այն, ինչ անում է Սուրբ Հոգին, որպեսզի, երբ Նա առաջնորդի մեզ, ցանկացած իրավիճակում կարողանանք ճիշտ վարվել: Հենց դրա համար է մեզ տրվում օծությունը: Նրա նպատակը Աստծուց մեզ համար նախասահմանվածը իրականացնելու ընդունակություն տալն է: Օծությունը կարող է զարգանալ և մեր աշխատանքի մեջ ավելի իմաստուն դարձնել մեզ: «Եվ այն օծությունը, որ դուք Նրանից ընդունեցիք, բնակվում է ձեզանում, և դուք պետք չունեք, որ մեկը սովորեցնի ձեզ, այլ ինչպես այն օծությունը սովորեցնում է ձեզ ամեն բանի համար, ճշմարիտ էլ է և սուտ չէ, և ինչպես Նա սովորեցրեց ձեզ, կացեք Նրանում» (Ա Հովհ. 2.27): Գրվածքի այս խոսքերի լույսի ներքո օծության թեման շոշափելու նախաձեռնությունը կարող է մի փոքր անսովոր թվալ: Եփեսացիս 4.11,12-ից պարզ է դառնում, որ Աստված մեզ տվել է ծառայության պարգևներ՝ Քրիստոսի մարմնի շինության համար: Ուսուցչի (վարդապետի) պարգևը դրանցից մեկն է, և ուսուցումը հանդիսանում է նրա հիմնական նպատակը: Վերոհիշյալ մեջբերումը չի ենթադրում, որ ուսուցումը անհրաժեշտ չէ, ընդհակառակը, նշանակում է, որ դուք ունեք ուսուցիչ՝ Սուրբ Հոգին, երբ ձեր կողքին ուրիշ ոչ ոք չկա: Ձեր ներսում կա մի բան, որը ձեզ թույլ է տալիս իմանալ՝ ճի՞շտ է արդյոք այն, ինչ լսել կամ տեսել եք Սուրբ Հոգու ներշնչմամբ:
Հոգու խորքում՝ երեխա
Այս հարցը հաճախ կասկած է առաջացնում: Հավանաբար, առիթ եք ունեցել հանդիպելու ինչ-որ մեկին, որին բոլորը հիանալի մարդ են համարել, բայց ձեզ մոտ նրա մասին այլ տպավորություն է ստեղծվել: Այդ դեպքում դուք, հնարավոր է, քննադատաբար վերաբերվեք բոլորին, բայց դրանից պետք է ազատվել: Ձեր զգացողության պատճառը կարող է լինել Սուրբ Հոգին, Որը ձեզ ասում է, որ այդ մարդու հետ ինչ-որ բան այնպես չէ: Եթե չսովորեք առաջնորդվել Սուրբ Հոգով կամ «հոսել» օծության մեջ, ապա կարող եք ընկնել ինքնադատապարտման մեջ այն պատճառով, որ տվյալ մարդու մասին ունեցած ձեր կարծիքը չի համապատասխանում մյուսների կարծիքի հետ: Հնարավոր է, որ դուք կփորձեք լավ տրամադրվել նրա նկատմամբ կամ կփորձեք մտնել նրա դրության մեջ, բայց ձեր ներսում, միևնույն է, կմնա ինչ-որ անհանգստություն: Այդ վիճակի բացահայտման անկարողությունը կառաջացնի խղճի խայթի, զղջման զգացում: Աստված ուզում է, որ այդ իրավիճակում դուք լինեք մերկ` թագավորի մասին հեքիաթի երեխայի նման. երբ բոլորը տեղիք կտան խաբեությանը, կծափահարեն, դուք կասեք. «Իսկ թագավորը մերկ է»: Ձեր հոգու խորքում ապրում է այդպիսի երեխա, և այդ բանի շնորհիվ դուք կարող եք մերկացնել այն, ինչը չեն տեսնում ուրիշները: Երբեմն ուզում եք զսպել ձեզ, որովհետև ձեզ հաճելի չէ, կամ ձեզ մտահոգում է, թե ինչ կասեն մարդիկ: Բայց երբ սովորեք հասկանալ, թե ինչ է ասում Սուրբ Հոգին ձեր ներսում, ապա այդ ամենի մասին խոսելն այլևս սարսափելի չի լինի: Նրա օծությունը ընդունակ է ամեն ինչ սովորեցնել ձեզ: