Հիսուսը երբե՛ք չմերժեց ոչ մի մարդու բժշկության խնդրանքը, ով եկել էր Իր մոտ հավատքով: Նա երբե՛ք չասաց. «Ես չե՛մ կարող բժշկել քեզ: Աստված ցանկանում է, որպեսզի դու մի փոքր ժամանակ էլ հիվանդ մնաս»: Նա միշտ պատասխանում էր մարդկանց հավատքին:
Գործք 10.38-ն ասում է. «…ինչպես Նրան Աստված Սուրբ Հոգով և զորությամբ օծեց, որ ման եկավ` բարի անելով և սատանայից բոլոր հարստահարվածներին բժշկելով, որովհետև Աստված Նրա հետ էր»: Աստծո ցանկությունն է, որ Իր ժողովուրդը բժշկված և առողջ լինի, և դա բացարձակ ճշմարտություն է: Նա դրսևորեց դա Հիսուսի միջոցով: Տե՛ս Ղուկաս 5.12,13-ը, որտեղ բժշկության վերաբերյալ Նրա կամքը պարզորոշ կերպով արտահայտված է. «Եվ եղավ, որ երբ որ Նա քաղաքներից մեկում էր, ահա մի մարդ` բորոտությունով լիքը, երբ որ Հիսուսին տեսավ, երեսի վրա ընկնելով` աղաչեց և ասաց. «Տե՛ր, եթե կամենաս, կարո՞ղ ես ինձ սրբել»: Եվ Նա, Իր ձեռքը մեկնելով, դիպավ նրան և ասաց. «Կամենո՛ւմ եմ, սրբվի՛ր»: Եվ շուտով բորոտությունը հեռացավ նրանից»:
Երբ բորոտը հարցրեց` կսրբե՞ս ինձ, Հիսուսի պատասխանը շատ պարզ էր` այո՛, սրբվի՛ր:
Բորոտը գիտեր, որ Հիսուսը կարող էր բժշկել իրեն: Միակ հարցը, որ նա ուներ, այն էր, թե արդյոք Հիսուսի կա՞մքն է, թե՞ ոչ: Սա բժշկություն ստանալու գլխավոր առանցքն է, հավատքով կամ անհավատությամբ գործելու որոշիչ գործոնը: Դու գիտես, որ Աստված կարող է բժշկել: Քո խնդիրն է հստակ իմանալ, որ Աստված կբժշկի քեզ: Մինչև դու չգիտակցես քո սրտում, որ Աստված ցանկանում է բժշկել քեզ, դու երբե՛ք չես կարող բժշկություն ստանալ Նրանից: Դու կարող ես տեսնել, թե ինչպես են ուրիշները բժշկություն ստանում, բայց դու այդպես էլ երբե՛ք չստանաս այն:
Բժշկության վերաբերյալ Աստծո կամքը հասկանալու համար պետք է հասկանաս քո փրկագնման ամբողջականությունը: Բժշկությունը փրկագնման այնպիսի մասնիկ է, ինչ պիսիք են` քո անձնական փրկությունը, Սուրբ Հոգին և Երկինքը` որպես քո հավիտենական տուն: Մնալ հիվանդ այն ժամանակ, երբ Հիսուսը տվել է բժշկություն, նշանակում է ապրել որպես Աստծո զավակ` քո ունեցած արտոնություններից շատ ավելի ցածր:
Եկե՛ք դիտարկենք փրկության ծրագիրը Եսայի մարգարեի աչքերով: Եսայի 53-րդ գլխում նա նկարագրեց, թե ինչ պետք է կատարվեր Գողգոթայում. զոհը, ցավը, տառապանքը, մահը: Նա ճշգրիտ կերպով ցույց տվեց, թե ինչ էր կատարվելու Գողգոթայում, թե՛ ֆիզիկական, թե՛ հոգևոր աշխարհներում:
«Հիրավի, Նա մեր ցավերը վեր առավ և մեր վշտերը բեռնեց Իր վրա…» (Եսայի 53.4): Ես ցանկանում եմ, որ դուք ուշադրությո՛ւն դարձնեք այս խոսքի առաջին բառին. «Հիրավի»: «Հիրավի». ո՛չ «երևի», ո՛չ էլ «միգու ցե»: Սա փաստ է: Հիրավի, Հիսուսը կրեց մեր ցավերը և Իր վրա բեռնեց մեր վշտերը: Հայերեն թարգմանությունը բնագիր եբրայերեն բառերի ոչ ճշգրիտ թարգմանություն է առաջարկում: Այս խոսքը պետք է թարգմանվեր այսպես. «Հիրավի, Նա վերցրեց մեր տկարությունը և կրեց մեր հիվանդությունը»: